«Φύλο, Σεξουαλικότητα και Εκπαίδευση»

Βίντεο από την εκδήλωση της 3/5 με θέμα «Φύλο, Σεξουαλικότητα και Εκπαίδευση»

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην Κόρινθο την Τετάρτη 3/5 η εκδήλωση με θέμα «Φύλο, Σεξουαλικότητα και Εκπαίδευση» που συνδιοργανώθηκε από την Αντιρατσιστική – Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Κορίνθου και το Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με την παρουσία δεκάδων μαθητών, καθηγητών και γονέων.

Οι εισηγήσεις αλλά και η πλούσια συζήτηση που ακολούθησε, έδειξαν πως μια τέτοια συζήτηση μπορεί και πρέπει να γίνεται με νηφαλιότητα, αλληλοσεβασμό, με το βλέμμα και την καρδιά στραμμένα στα παιδιά και στο δικαίωμά τους να μεγαλώσουν και να ζήσουν όπως νιώθουν, μακριά από προσπάθειες στιγματισμού και ποδηγέτησης των προσωπικοτήτων τους.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς security και αστυνομία, ανοιχτή σε όσους ενδιαφέρονταν πραγματικά για το θέμα. Παραθέτουμε το βίντεο με τις εισηγήσεις για όποια και όποιον δεν κατάφερε να είναι μαζί μας.

Πηγή

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ

Ξημερώνει Μεγάλη Πέμπτη,  μες τα βαθιά μεσάνυχτα  αυτής  της  Άνοιξης και με βαθιά κατάνυξη, κάθομαι να γράψω αυτό το σημείωμα με  την  ψυχή μου συντετριμμένη από το απόλυτο Πένθος που βίωσα ακούγοντας τα πένθιμα εμβατήρια.  Αυτά  που παίζονται στην κορύφωση του θείου δράματος την Μεγάλη Παρασκευή όπου αναβιώνει το Πάθος του Κυρίου.

 

Η Φιλαρμονική Λουτρακίου στην πρόβα τζενεράλε κάλεσε τους   χριστιανούς  που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τον επιτάφιο  του Αγίου Ιωάννου που συνοδεύει,  για μια πρόγευση μουσικής μυσταγωγίας. Χιλιάδες χριστιανοί  ακολουθούν  χρόνια τώρα την θρησκευτική πομπή υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Λουτρακίου που την κάνει μοναδική. 

 Ο χώρος του Πολιτιστικού Κέντρου Λουτρακίου πλημμύρισε  παιδιά με  όργανα στα χέρια καθήμενα σε ημικύκλιο. Ο νεαρός μαέστρος  στο πόντιουμ σηκώνει  τα χέρια,  οι ανάσες παύουν και   η  μελωδία από " τον πόνο της μάννας" του Δ Κάφυρη   φέρνει την πρώτη ανατριχίλα. 

Αdagio  Aldinoni στην συνέχεια, όπου ταράσσονται τα σωθικά και  ψιθυρίζεις με δάκρυα  το" κύριε ιλάσθητι μοι τω αμαρτωλώ",   στη συνέχεια  Μαrcia Funebre Liberali βρίσκεσαι  καθηλωμένος και τέλος ο επιτάφιος του Δ Πηλiκα όπου έχεις παραδώσει την ψυχή σου στα χέρια Του. 

 Η μουσική    όπως πάντα  έγινε   ο μεσάζων ανάμεσα στον Πνευματικό και τον αντιληπτό κόσμο  ήταν τα φτερά με τα οποία η ψυχή φτερούγισε  στους ουρανούς για  να συναντήσει τον Πάσχοντα Κύριο της. 

Πάνω από 50 παιδιά με μέσο όρο ηλικίας το 15ο  έτος με πνευστά και κρουστά εκτελούσαν  λιτά  και αυστηρά   την πένθιμη  μουσική  δείχνοντας πως είναι εξοικειωμένα  με αυτήν.  

 Παρ  όλο  που αυτή την χρονιά  ταλαιπωρήθηκαν με τα γνωστά γεγονότα της συμπεριφοράς του Δημοτικής  αρχής απέναντι στο ιστορικό αυτό σχήμα με τις μεγάλες επιτυχίες,   παρ' όλη την δοκιμασία , την αβεβαιότητα,  έμειναν δίπλα στους δασκάλους τους και δεν έχασαν τον βηματισμό τους. Έδειξαν πως η εκπαίδευση τους είναι τέτοια,  που τους καθιστά υπεύθυνους,  κατανόησαν πως ότι και αν συμβεί αυτά υπηρετούν την Τέχνη των Τεχνών και δεν πρέπει να κάμπτονται από δυσμενείς καταστάσεις. 

"

Ζήλεψα "τους γονείς των νεαρών μουσικών που σίγουρα καμαρώνουν τα βλαστάρια τους, την Ελπίδα της Πατρίδας μας. Μας κάνατε περήφανους αγαπημένα μου παιδιά, όλα θα περάσουν, θα έρθουν καλύτερες μέρες όπου θα σας δοθεί η ευκαιρία ήσυχα να συνεχίσετε το έργο σας υπό την καθοδήγηση των αγαπημένων σας δασκάλων. Οι μικροί μουσικοί της Φιλαρμονικής Λουτρακίου υπό την μπαγκέτα  του Πελοπίδα Μαυρόπουλου αναδείχτηκαν μεγάλοι, κράτησαν στιβαρά το σοβαρό χαρακτήρα της μουσικής όπου απέδιδε την τραγωδία του Θείου Πάθους  υπογραμμίζοντας το σκοτάδι με λυρισμό, τον πόνο, με συναισθηματική φόρτιση,  μουσικότητα και αίσθηση του πένθιμου ύφους. 

Ο σκοπός επετεύχθη, οι ψυχές μαλάκωσαν,  τα μάτια βούρκωσαν,  και η Παράκληση  απευθύνθηκε προς τον Έναν  :ΘΕΕ ΜΟΥ ΦΥΛΑΞΕ ΤΑ.

Καλή Ανάσταση. 

Μαρία Χρισταρά Σπυρογιαννάκη 

Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι.

Στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κορινθίων της 1^ης Μαρτίου τέθηκε προ ημερήσιας διάταξης  από συλλόγους γονέων, την ένωση θεολόγων κ.α. το θέμα της Θεματικής Εβδομάδας στα Γυμνάσια και ειδικά το τρίτο μέρος που ονομάζεται «Εμφυλη Ταυτότητα». Το Δ.Σ. μετά από συζήτηση αποφάσισε  να υποστηρίξει το κείμενο που κατατέθηκε από τους συλλόγους και να συμμετάσχει σε ημερίδα για το θέμα που θα γίνει στο Δημοτικό Θέατρο την Κυριακή 19/3. Την απόφαση υπερψήφισαν όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι πλην των 2 της Πρωτοβουλίας Πολιτών.

Η Θεματική Εβδομάδα είναι μια άτσαλη και πρόχειρη προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να αντικαταστήσει ενότητες και μαθήματα που καταργήθηκαν. Προφανώς η σωστότερη λύση θα ήταν να εντάξει ένα μάθημα Αγωγής Υγείας στο πρόγραμμα, στο οποίο όλα αυτά τα θέματα θα γίνονταν βάση προγράμματος , και οδηγιών από ειδικευμένο εκπαιδευτικό κοινωνιολογίας, ψυχολογίας κ.α. Όμως, και οικονομία στους εκπαιδευτικούς και αγωγή υγείας σε μια εβδομάδα δεν γίνεται. Σε κάθε περίπτωση η  κοινωνία μας , η κοινωνία των παιδιών μας, πρέπει επιτέλους να μάθει να συζητά θέματα διατροφής αλλιώς γίνεται παχύσαρκη ή νευρικά ανόρεκτη, θέματα εξαρτήσεων για να μην κρύβεται στις τουαλέτες να καπνίσει ή να ψάχνει την δόση της και θέματα φύλου και έμφυλων σχέσεων γιατί αλλιώς γίνεται καταπιεσμένη ή καταπιεστική. Οφείλουμε να διαλέξουμε την γνώση με βασικό όπλο την υπευθυνότητα ως εργαλείο ελεύθερης βούλησης και επιλογής

Όλα τα παραπάνω πάντως δεν ενδιέφεραν καθόλου τους εκλεγμένους αντιπρόσωπους μιας ολόκληρης πόλης. Δεν σκέφτηκαν να ρωτήσουν ειδικούς επιστήμονες, τους συλλόγους εκπαιδευτικών ή οποιονδήποτε άλλο θα μπορούσε να δώσει μια εμπεριστατωμένη επιστημονική άποψη,  στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά και γενικότερα. Όλοι τους, σέβονται το διαφορετικό κατά δήλωσή τους αλλά μέχρι ενός ορίου. «Δεν μπορούν τα πιστεύω των πλειοψηφιών να γίνονται υποχείρια των μειοψηφιών», δήλωσαν στις κάμερες.

Έτσι λοιπόν με την σχεδόν ομόφωνη απόφασή τους και με τις τοποθετήσεις τους στο συγκεκριμένο δημοτικό συμβούλιο, ουσιαστικά μας είπαν: «Μακριά από το σχολείο όσοι και όσες θέλουν να αλλοιώσουν τον εθνικό, θρησκευτικό και πατροπαράδοτο χαρακτήρα που με κόπο έχουμε διαμορφώσει στα παιδιά μας. Μακριά όλοι εσείς που θέλετε να κάνετε  τα παιδιά μας υπεύθυνους , ενημερωμένους και ίσως μορφωμένους πολίτες του αύριο. Αφήστε το ελληνικό σχολείο ήσυχο να κάνει «τα σημαντικά μαθήματα», να κάνει μάθημα.  Την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, την ψυχική και σωματική υγεία, την αυτοεκτίμηση των παιδιών μας την έχουμε αναλάβει εμείς (και λίγο η εκκλησία). Εμείς που γνωρίζουμε καλύτερα από εσάς πόσο καλά μορφώνει το survivor, η τσόντα στο internet, οι yutubers και η εβδομαδιαία κατήχηση στην ενορία μας. Εμείς που έχουμε γαλουχήσει τα παιδιά μας να σέβονται τον διαφορετικό συμμαθητή τους ( εμείς οι ομοιόμορφοι), να εκτιμούν τον άλλο σαν ισότιμο μέλος της μικρο – κοινωνίας του, που δεν βρίζουν ποτέ το μικρούλη της τάξης, τον παχύσαρκο, την «αδελφή», το αγοροκόριτσο, το αλβανάκι ή το φτωχό του κολατσιό. Τα παιδιά μας έχουν σωστή ανατροφή,  ζητούν ευγενικά τον λόγο και ακούν τον συνομιλητή τους ,  δε λένε ποτέ «σκάσε» και σέβονται τον διπλανό τους χωρίς διακρίσεις, αρκεί να μην είναι ένας από τους/τις παραπάνω.  Εμείς ξέρουμε. Εσείς οι υπόλοιποι που θέλετε να μας πουλήσετε «προχωρημένες ιδέες» περί ισότητας, ανοχής, αυτοεκτίμησης, κοινωνικού σεβασμού, διαφορετικότητας και άλλα τέτοια μοντέρνα,  να το κάνετε στα δικά σας παιδιά και να τους πείτε να το κρατήσουν για τον εαυτό τους.

Ωστόσο εμείς οι «διαφορετικοί» πρέπει να μιλήσουμε. Πρέπει  - έστω κι έτσι άκομψα -  να βάλουμε τα παιδιά μας  σε διάλογο με τους εκπαιδευτικούς και τους ειδικούς. Να προσπαθήσουμε να  τα προετοιμάσουμε να βρουν και να αποδεχτούν τον ρόλο τους στην κοινωνία όχι ως εξαρτημένοι από τον κηδεμόνα τώρα και τον προστάτη πολιτικό αργότερα αλλά ως αυτόνομα όντα, ανεξάρτητα και χειραφετημένα. Κερδισμένα θα είναι κι αυτά και η κοινωνία που θα φτιάξουν.

Τα παιδιά μας δεν κινδυνεύουν από την Θεματική Εβδομάδα. Δεν πρόκειται να καταπιεστούν περισσότερο από όσο τα πιέζει η σημερινή κρίση, η πατροπαράδοτη ελληνική οικογένεια και το σύγχρονο ελληνικό σχολείο. Σε αυτήν την ηλικία, διψούν για διάλογο και υπεύθυνη ενημέρωση σε θέματα σεξουαλικής αγωγής, αγωγής υγείας και τόσα άλλα ζητήματα στα οποία οι απαντήσεις δεν υπάρχουν έτοιμες στο διαδίκτυο. Ας τους επιτρέψουμε να συζητήσουν. Κι ας είμαστε εμείς οι πρώτοι συνομιλητές τους. Όχι δυνάστες τους.

Όσο για τους Δημοτικούς μας άρχοντες, της μειοψηφίας και κυρίως της πλειοψηφίας, ελπίζω να καταλάβετε κάποτε πως κάνατε ένα μεγάλο λάθος να υιοθετήσετε άκριτα τόσο φανατικές θέσεις, και να υπογράψετε μια εκδήλωση και ένα ψήφισμα με υπότιτλο την συνεπαγωγή «έμφυλες ταυτότητες -> έκφυλες οντότητες = άβουλη κοινωνία». Η πόλη ντροπιάζεται  και εξευτελίζεται από τέτοιες θέσεις, ειδικά όταν το μόνο σας κέρδος είναι οι ψήφοι. Και η ντροπή αυτή πέφτει σε όλους μας.

Βασίλης Χρισταράς

Εκπαιδευτικός

Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΜΚΟ Ή Η ΜΚΟ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ;

Διάβασα στις τοπικές εφημερίδες μια είδηση που με έκανε να βγω από τα ρούχα μου .
 

 

3.440 ευρώ θα δοθούν από το Δήμο για ψυχαγωγική εκδήλωση των απόρων ,η όποια θα διοργανωθεί από την ΜΚΟ ΌΜΙΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ. Μέχρι εδώ πολύ καλά , γιατί αυτή την μαύρη περίοδο που διανύουμε οι ψυχαγωγικές εκδηλώσεις είναι απαραίτητες για να μην τρελαθούμε . Ένα ξένο συγκρότημα  έλεγε το άρθρο ,θα αναλάβει να διασκεδάσει τους απελπισμένους που περιθάλπει η ΜΚΟ !!!

Μπράβο στους συμβούλους που διαφώνησαν με αυτή την απόφαση του Δ .Σ του Δήμου Κορινθίων, γατί έχω πικράν πείρα  από παλιότερη εκδήλωση της πιο πάνω οργάνωσης. Σε αυτές τις δύσκολες εποχές για όλους μας, έκλεισε αίθουσα στο Χίλτον το χειμώνα  και βράβευσε παράγοντες του ποδοσφαίρου και άλλων αθλημάτων. Μια ανούσια εκδήλωση  χωρίς περιεχόμενο που κάθε γνωστικός άνθρωπος καταλάβαινε πως υπηρετούσε άλλους σκοπούς, από αυτούς που θα έπρεπε να υπηρετεί . Εξαιρώ βέβαια τα λόγια των βραβευθέντων που μιλούσαν για ελπίδα οι περισσότεροι .Έλεγαν πως μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα στην πατρίδα μας ώστε να μην υπάρχουν φτωχοί.

Και ΜΚΟ θα συμπλήρωνα εγώ .

Το σκανδαλώδες είναι πως ο Πρόεδρος της ως άνω οργάνωσης,  επαναλάμβανε από μικροφώνου πρόσκληση σε όλους για να παρευρεθούν στo Γκάλαξι του Χιλτον το ίδιο βράδυ. Το Γκάλαξι είναι πολυτελής αίθουσα στην ταράτσα του ξενοδοχείου ,όπου εκεί πηγαίνουν μόνο όσοι  έχουν πολύ υψηλά εισοδήματα και θέλουν να περάσουν ωραία έχοντας την Αθήνα στα πόδια τους. Για να το πω απλά για τους περισσότερους από εμάς το φαγητό στο εστιατόριο αυτό ,ακόμα και ο καφές, είναι απαγορευτικά. Στην εκδήλωση στο Γκάλαξι  θα βραβεύονταν οι χορηγοί της ΜΚΟ. Σχήμα οξύμωρο βοηθάω κάποιον και αυτός ξοδεύει τα μισά για να  με βραβεύσει.

Από παιδάκι ήξερα ότι όταν δίνεις βοήθεια σε κάποιον δεν πρέπει να το ξέρει κανείς   και κυρίως δε δεν πρέπει να περιμένεις ανταπόδοση. Ο πάτερ Νεκτάριος ο μεγάλος δάσκαλος ο σοφός και ταπεινός υπηρέτης του Θεού,  μας έλεγε στο κατηχητικό: "Παιδιά μου όταν δίνετε με το δεξί χέρι να μην το ξέρει ούτε το αριστερό ,έτσι λέει ο Κύριος." Άλλαξαν τα χρόνια και οι Αλληλέγγυοι έγιναν εταιρίες με προέδρους που θέλουν να φαίνονται σε φιέστες και γιορτές.

Από την άλλη δεν κακίζω  και τους συμβούλους που είπαν "ναι" για τα 3.440 ευρώ στην τοπική  UNESCO γιατί μετά θα  μπορούσαμε να τους κακολογούμε ως ανάλγητους. Τους αναγκάζουμε  πολλές φορές με τα αιτήματα μας να κάνουν αψυχολόγητες ενέργειες. Όλα για τις ψήφους.
Υπάρχουν τοπικά σχήματα που είναι σε θέση να ψυχαγωγήσουν τους συνανθρώπους μας ,χωρίς αμοιβή, και τέτοια έχει ο Δήμος πολλά και υψηλού επιπέδου. Αυτό θα πει αλληλεγγύη και να καλέσει τον κόσμο να μαγειρέψει και να δεξιωθεί τους δοκιμαζόμενους συμπολίτες μας, η UNESCO του Πειραιά και των Νήσων. Και ο Δήμος ας δώσει τα 3.440 ευρώ για την πραγματική ανακούφιση των αναξιοπαθούντων, στηρίζοντάς τους με είδη πρώτης ανάγκης μέσα από τις δομές του.

Η αγάπη όλα τα καλύπτει εκτός από την ματαιοδοξία των παραγόντων ορισμένων "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ" .

Μαρια Χρισταρά  Σπυρογιαννάκη.

Τα παιδιά της Φιλαρμονικής

Στις 27/3 ημέρα Κυριακή 11 η ώρα το  πρωί το Καλογεροπούλειο Ίδρυμα γέμισε με παιδιά.
Ο κ Χρήστος Καλούδης, πρώτο κόρνο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, σε ειδικό σεμινάριο, θα τους μάθαινε τα μυστικά του οργάνου ,που ξεκίνησε στην αρχική του μορφή το 1470 περίπου για να μεταφέρει με τους ήχους του μηνύματα  απ' το ένα μέρος στο άλλο, γι 'αυτό  και το Ταχυδρομείο το έχει ως σήμα του.

Είδα νεαρές κοπέλες μοντέρνες  και  νέους με ζωηρό βλέμμα  να παρακολουθούν με ενδιαφέρον   τον  δάσκαλο να τον κοιτούν στα μάτια και μετά να κάνουν ερωτήσεις καίριες ,που άνοιγαν συζητήσεις που κράτησαν πάνω από δύο ώρες. Στο τέλος ένας ένας ανέβαινε στη σκηνή και έπαιζε με  κόρνο   χωρίς κλειδιά, όπως πρωτοπαρουσιάστηκε, μια μελωδία του Μπετόβεν. Με τρακ υπό το αυστηρό αλλά τόσο τρυφερό βλέμμα του κύριου Καλούδη, όλοι έβγαλαν το κομμάτι, χειροκροτούμενοι από τους συμμαθητές τους.


Πλησίασα μερικά παιδιά και τα ρώτησα πως αγάπησαν ένα όργανο που είναι σπάνιο, που δεν είναι ο ήχος του καθημερινά στα αυτιά μας. Μου απάντησαν με ενθουσιασμό ο «κύριος», μας έκανε να το αγαπήσουμε,  είναι τόσο καλός και μεταδοτικός στη γνώση που σκεφτόμαστε να πάρουμε πτυχίο στο κόρνο, είναι πολύ ωραίο όργανο!!! Εξεπλάγην.

Πάνω από διακόσια παιδιά παρακολουθούν μαθήματα στο Ωδείο του Δήμου  Λουτρακίου. Εμφανίζεται η Φιλαρμονική και νομίζεις πως έχεις μπροστά σου συμφωνική ορχήστρα. Μπράβο στον Δήμο που νοιάζεται για την νεολαία της πόλης του .
Ένα σχόλιο όμως που διάβασα σε κάποιο ηλεκτρονικό μέσο την 25 Μαρτίου , έλεγε πως οι καθηγητές του Ωδείου είναι πάνω από δύο χρόνια απλήρωτοι!  Μου κίνησε   την περιέργεια  και ρώτησα  να μάθω  αν είναι αλήθεια ότι υπάρχουν αυτές οι οικονομικές συνθήκες εργασίας  για τους καθηγητές στο Ωδείο.

Πάνω από δύο χρόνια οι καθηγητές απλήρωτοι , χωρίς συμβάσεις, δουλεύουν γιατί σκέπτονται αυτά τα νέα παιδιά, τους μαθητές  τους και γιατί κάθε χρόνο τους υπόσχονται  οι υπεύθυνοι πως θα τελειώνει αυτό το καθεστώς. Διερωτήθηκα πως αν είναι αυτό αλήθεια ,πώς ανεβαίνουν χωρίς αιδώ στις εκδηλώσεις οι παράγοντες και με βαρύγδουπα λόγια μιλάνε για έργο  που επιτελείται στο Δήμο, και ξεχνούν να ευχαριστήσουν τους άμισθους δασκάλους;


Αδικία μεγάλη κύριοι να κρατάτε χωρίς πληρωμή τους ανθρώπους αυτούς, που αποδεδειγμένα προσφέρουν και μάλιστα σε παιδιά. Σκέφτομαι καμιά φορά πως θα νιώθει ένας νέος ταλαντούχος ,που σπούδασε στο Πανεπιστήμιο, όταν  η Αρχή που υπάρχει για να προστατεύει ,να υπηρετεί  τον πολίτη,  προσβάλει την προσωπικότητα του, κρατώντας τον να εργάζεται επί χρόνια χωρίς πληρωμή .
ΑΠΑΓΟΗΤΕΥΣΗ   ΝΤΡΟΠΗ.


Ορίστε κύριοι πως φέρονται στα παιδιά μας οι άρχοντες , παιδιά  όλων μας είναι οι αδικούμενοι κατάφορα μουσικοί δάσκαλοι της φιλαρμονικής του Δήμου Λουτρακίου. Ελπίζω πως θα πάρουν οι άνθρωποι τα χρήματα τους και δεν θα χρειαστεί να διαταραχθούν οι σχέσεις των παιδιών με τους σπουδαίους δασκάλους τους που έρχονται μάλιστα πολλοί από την Αθήνα με δικά τους έξοδα.
Αυτόν τον κόσμο φτιάξαμε και μετά παραπονιόμαστε πώς οι ξένοι είναι ανάλγητοι όταν η Αδικία ξεκινάει από το «σπίτι» μας.

Μαρία Χρισταρά

Οι Άγιοι της γης.

Ουαί υμήν καθάρματα /Τραπεζιτών αδίκων όπου/
τους φόρους θέλετε/ των διαφόρων σύκων.
Σουρής.

Το θέμα τον αγροτών είναι επίκαιρο,  γι αυτό είναι ευκαιρία να αποτίσω φόρο τιμής στους αγρότες που γνώρισα στην Νεμέα τα χρόνια που έζησα εκεί .
Δεν υπάρχει πιο σκληρή δουλειά γεμάτη αγωνία και καρδιοχτύπι από την δουλειά των  αγροτών κυρίως αυτών που δεν έχουν τα μέσα.
Δεν έχω ακούσει κανέναν  άνθρωπο πριν κοιμηθεί  να κοιτάζει τον έναστρο χειμωνιάτικο ουρανό και να μην τον πιάνει ο ύπνος ." Κι αν πέσει πάγος και κάψει τα αμπέλια;"
Όταν εμείς κάναμε ηλιοθεραπεία αυτοί έτρεμαν  μην έλθει  λίβας και "λιβακώσουνε" τα σταφύλια. Οι πολλές βροχές  ορισμένους   μήνες  τους φόβιζαν γιατί θα τους τα  σάπιζε.
Και ο χιονιάς ήταν επιζήμιος γιατί τους τα πάγωνε.
 

Ή Θανασούλα η Χριστούλια ήταν λεβέντισσα ,γερόντισσα, που δούλευε μαζί με τον κυρ Θανάση τον άντρα της στα αμπέλια του κάμπου. Μιλούσε για τα νιάτα τους με ιστορίες που έκρυβαν κόπο πόλεμο αγωνία πόνο και το δάκρυ κατρακυλούσε εύκολα αφού οι αυλακιές στο πρόσωπο της ήταν πολλές και βαθιές. Δεν γελούσε, μόνο χαμογελούσε και στα μάτια της ξεχείλιζε  η υπομονή κι ή αγάπη. Ένα πνεύμα αγαθό που όλα τα πρόφταινε χωρίς παράπονα.

" ουαί δυνάσται τύρρανοι Ελλάδος νηστικής"
Την έδειραν ανεμόβροχα μεσοκαμπίς  και χιόνια ,Πρωτοβρόχια την μούσκεψαν στον κάμπο μαζί με τον ζευγολάτη σύντροφο της, συννεφόκαμα το θέρος την έπνιξε στο θέρο και στα αλώνια και όλα τ' άντεξε. Με τα χέρια τους και μια απαρχαιωμένη φρέζα προσπαθούσαν να βγάλουν τον επιούσιο.
Τα κατάφεραν μια χαρά και έκαναν μια πολύ όμορφη οικογένεια. Ποτέ όμως δεν σήκωσαν κεφάλι, δεν μπόρεσαν μέχρι να πεθάνουν  να αισθανθούν "μεγάλοι". Τα σημάδια  της ταλαιπωρίας στο πρόσωπο και το σώμα τους ήταν έντονα αλλά την ψυχή τους την είχαν κρατήσει ακμαία.
Κάθε χρόνο στο μαγκανοπήγαδο, στη μάχη με τη γη και τα θεριά της. Τους είχα δει να κάνουν "χαράκι" και να σέρνονται γονατιστοί από κούτσουρο σε κούτσουρο, να ψεκάζουν με την ψεκαστήρα ένα μπλε υγρό , στρέμματα ολόκληρα με σταφίδα και αμπέλια. Τα λιπόσαρκα κορμιά τους σήκωναν  βάρη πολλαπλάσια του δικού τους βάρους και  έγερναν σαν την καλαμιά στο φύσημα του ανέμου.  

Να ξεφυλλίζουν, να κορφολογάνε, όχι μια φορά  ,αξημέρωτα να σκάβουν γύρω  γύρω τα κούτσουρα και να βγάζουν τα χέρια τους αίμα. Ερχόταν και η ευλογημένη ώρα να τρυγήσουν, αν τους τα είχαν αφήσει τα στοιχειά της φύσης καρπό ,αλλά και εκεί ο κόπος δεν περιγράφεται. Μια φορά μόνο πήγα να βοηθήσω  και έπαθα ακατάσχετη ρινορραγία.
 

 Ποτισμένα όλα με ιδρώτα ,πόνο και αίμα. Αγωνία  μετά για την τιμή του "έμπορα" ,για τον καιρό γιατί ή βροχή τους έπαιρνε την σοδειά από τα αλώνια ,ή τους σάπιζε τα κρασοστάφυλα και πάει ο ετήσιος κόπος  . Συνήθιζε να δαγκώνει τον δείκτη του δεξιού της χεριού  με τα λιγοστά δοντάκια που τις είχαν απομείνει για να δείξει τον πόνο  που της προκαλούσε ή καταστροφή και μετά, άντε πάλι στεναχώρια για την αποζημίωση.
 

Ή Ιατρική περίθαλψη για τους αγρότες για πολλά χρόνια ήταν ανύπαρκτη.
Παραπονιόταν για αδικίες στην κατανομή της επιδότησης αλλά ή φωνή της δεν έφθανε στα αυτιά των αρμοδίων γιατί δεν ήταν παράγοντας. Οι αγρότες οι μικροί δεν αποζημιώνονται με τίποτα , οι αγωνίες και ο σωματικός κόπος δεν πληρώνονται με τίποτα.
 

Εδώ θέλω να πω πως οι διαπλεκόμενοι κομματικοί συνδικαλιστές των αγροτικών συλλόγων έκαναν λάθη και  δεν πρόσεξαν το καλό των απλών αγροτών αλλά το προσωπικό τους συμφέρον. Δεν μπορώ να φανταστώ τους αγρότες που άναβαν με τα χιλιάρικα  τα πούρα τους ,δίπλα στου "αγίους της γης" που πλήρωσαν με την υγεία τους όλα αυτά τα βάσανα . Νιώθω πολύ άσχημα όταν τους θυμάμαι δύο γεροντάκια  να συνεχίζουν να δουλεύουν για να  βοηθάνε ,γιατί οι άδικοι πολιτικοί μας, έκαναν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
 

Τώρα που τους σκέπτομαι λυπάμαι που πόνεσαν  τόσο. 

Από τον αγώνα των σημερινών  αγροτών ,τους αγρότες αυτούς θέλω να δω δικαιωμένους  .
Αιωνία ή μνήμη των απανταχού Αγίων της  γης.
 

Μαρία Χρισταρά Σπυρογιαννάκη

Ημέρα της αγάπης, 2016

Την Κυριακή 14/2  γιορτάσαμε την ημέρα της αγάπης με μουσική από την ορχήστρα του Δήμου Λουτρακίου.
Ή βραδιά ήταν αφιερωμένη σε μελωδίες από κλασικές ταινίες με θέμα τον έρωτα .
Ακούστηκαν μουσικές από τις ταινίες: Όσα παίρνει ο άνεμος,Πέρα από την Αφρική, Ιστορία Αγάπης ,Ρωμαίος και Ιουλιέτα ,Τιτανικός Το φάντασμα της Όπερας ,Ζωή σαν Τριαντάφυλλο κ.α
Ταξίδεψαν οι προσκεκλημένοι στο όνειρο και ο πόνος για τα όσα γίνονται γύρω μας εχάθη.
Γέμισε ή αίθουσα αρώματα ,χρώματα, εικόνες μια νύχτα που ή πατρίδα δοκιμάζεται με τον Ισθμό κλειστό και τον κόσμο να ταλαιπωρείται ,μια ομάδα νέων παιδιών έδωσε ελπίδες στους θεατές, που χειροκρότησαν  παρατεταμένα τις ερμηνείες.Πειθαρχημένο σύνολο ,υπάκουο στη μπαγκέτα του μαέστρου απέδωσε γλυκά τα δύσκολα έργα .
Όμορφα πρόσωπα νεανικά, έπαιξαν με υπευθυνότητα  σοβαρότητα και χάρη προσηλωμένα στην παρτιτούρα και στα χέρια του μαέστρου.
Απίστευτο αποτέλεσμα γιαυτό και ο κόσμος ήταν γενναιόδωρος σε αντίθεση με τον Δήμο που προσέφερε στους σολίστες από ένα τριαντάφυλλο(!)
Ήταν ένα εκτεταμένο αφιέρωμα στην κινηματογραφική μουσική, που ερμήνευσε ή φιλαρμονική Λουτρακίου πλαισιωμένη από σπουδαίους σολίστες.
   Κλασική κιθάρα Βασίλης Πιερρακέας,ακορντεόν Παναγιώτης Ζαφειρίου , Θέη Σταύρου σοπράνο ,Ζαφείρης Κουτελιέρης βαρύτονος. Ο Σπύρος Μουρίκης με το κλαρινέτο του ζωγράφισε, όπως και ή Κατερίνα Παντελέων με το φλάουτο.
Διευθυντής   ορχήστρας ο ταλαντούχος μαέστρος Πελοπίδας Μαυρόπουλος.
Ή κρίση στον τόπο μας δεν είναι οικονομική μόνο, είναι και ηθική και πνευματική και να που ο Δήμος Λουτρακίου βρήκε τον καλύτερο και του εμπιστεύθηκε τον πολιτισμό των νέων . Μόνο αυτοί οι άνθρωποι θα σώσουν την χώρα ,αυτοί που δεν βλέπουν μόνο το προσωπικό τους συμφέρον έχουν το χάρισμα να εμπνέουν τα νέα παιδιά και να τα δίνουν όλα για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Το Λουτράκι έχει ένα κόσμημα τον Πελοπίδα Μαυρόπουλο και πρέπει να είναι πολύ περήφανοι οι άνθρωποι του Δήμου γιαυτό
Η κοινωνία μας  θα ωφεληθεί πολύ από αυτόν στα επόμενα χρόνια,
γιατί το παιδί αυτό εκτός από το χάρισμα έχει και τα κότσια να παλεύει για το καλύτερο.

Θερμά συγχαρητήρια.
Μαρία Χρισταρά-Σπυρογιαννάκη