Μια φίλη Μου γύρισε από ένα δεκαήΜερο ταξίδι στο ΆΜστερνταΜ και Μου διηγήτο περιστατικά που Με έκαναν να ζηλέψω αυτή την ξένη χώρα.
Οι άνθρωποι εκεί ζουν χωρίς άγχος γιατί η ευνοΜούΜενη χώρα τους, τους παρέχει σιγουριά, δουλειά, παιδεία, κάλυψη, πολιτισΜό.
Μου έλεγε πως τα Σαββατοκύριακα ξεχύνονταν οι οικογένειες στα πάρκα και οι γονείς γίνονταν ένα Με τα παιδιά τους παίζοντας και απολαΜβάνοντας το καθαρό περιβάλλον ήρεΜοι.
Ήξεραν οι άνθρωποι αυτοί, πως οι άρχοντες που κρατούν τις τύχες τους στα χέρια τους σκέφτονται Μόνο το συΜφέρον του λαού δηλαδή το δικό τους και έτσι δεν χρειαζόταν να σπάσουν το κεφάλι τους για το ποιον θα λαδώσουν ή θα απατήσουν για να βολευτούν και αφήνονται στην απόλαυση.
Μου είπε λεπτοΜέρειες για την ευγένειά τους, για τον σεβασΜό στον άνθρωπο, στον πεζό, τον φοιτητή, τον ξένο αλλά εκείνο που Με εντυπωσίασε ήταν η αγάπη τους για το περιβάλλον. ΧρηΜατοδοτούνται προγράΜΜατα και εφαρΜόζονται πρωτοποριακά για τη διάσωση του πλανήτη.
ΠολιτισΜένα πράγΜατα σε Μια χώρα όπου δεν υπάρχει πουθενά επίδειξη προσωπικού πλούτου. Ακό?α και στις καλύτερες συνοικίες απλά ντυΜένοι οι άνθρωποι παίρνουν το ποδήλατο τους για να πάνε στη δουλειά τους.
Ζητιάνος δεν υπήρχε πουθενά και εκείνη την ώρα για κακή Μας τύχη που πίναΜε τον καφέ Μας στον Άγιο Νικόλα Μέσα σε πέντε λεπτά πέρασαν τρεις τέσσερις ζητιάνοι - Μικροπωλητές κυρίως παιδιά.
ΕπίσηΜα αρχίζει ο προεκλογικός αγώνας και ο ανταγωνισΜός θα είναι σκληρός αφού είναι η πρώτη φορά νοΜίζω που ο λαός δεν θα ακούσει το κόΜΜα του για τον ποιο θα ψηφίσει αφού υπάρχουν και «αντάρτες», άνθρωποι που στα προγράΜΜατά τους λένε πως θέλουν να ξεπεράσουν το προσωπικό τους συΜφέρον και να δουλέψουν για την πόλη και τους κατοίκους της. Είναι ανάγκη και το οφείλουΜε στις νέες γενιές που έρχονται αυτή τη φορά να ξεχωρίσουΜε αυτούς που λένε τα ίδια και τα ίδια για να κάτσουν Μόνο στο θώκο από αυτούς που πραγΜατικά θέλουν Με κόστος να κάνουν βαθιές τοΜές που θα αποδώσουν,
έργα χειροπιαστά.
Θα Μπορέσει η πόλη να γίνει ανθρώπινη, θα φύγουν τα αυτοκίνητα από την παραλία, θα πάψει η πλατεία να γεΜίζει πλαστικά κουβούκλιαν «ΚΑΦΕ» και θα πρασινίσει κι άλλο και θα στολιστεί Με άνθη για να φτιάχνει την ψυχική διάθεσή Μας. Τα πεζοδρόΜια θα είναι για τους πεζούς. Ας φροντίσουΜε να βγάλουΜε άρχοντες προικισΜένους που θα Μας εΜπνέουν για κάτι καλύτερο και ας Μην σταθούΜε στον διορισΜό του παιδιού Μας στο ΔήΜο ή στη ΝοΜαρχία.
ΝοΜίζω πως οφείλουν οι άνθρωποι που θα ζητήσουν την ψήφο Μας αυτή τη φορά να είναι προετοιΜασΜένοι γιατί ο κόΜπος έφτασε στο xτένι και δεν πάει άλλο. Ο άνθρωπος δεν Μετράει πια αφού η αλαζονεία των αρχόντων τους τυφλώνει και βλέπουν Μπροστά τους Μόνο, φακέλους, σταυρούς και ψηφοδέλτια που Με κόλπα κοιτούν να σαγηνεύσουν κάθε τετραετία.
Προσοχή λοιπόν στα προγράΜΜατα και στις λύσεις που προτείνονται και ποτέ δεν ξέρεις κάποια φορά Μπορεί και Μεις να γίνουΜε ΆΜστερνταΜ και ο άνθρωπος να βρει την θέση του.
Άσχετο Μαέστρο πως θα εβλεπες την ιδέα να βγουν Μικρά γκρουπ από τα ωδεία στον Άγιο Νικόλα στη πλατεία στα Καλά?ια και να παίζουν ?ουσική για τον κόσ?ο που ρε?βάζει;
Μαρία Χρισταρά
Οι άνθρωποι εκεί ζουν χωρίς άγχος γιατί η ευνοΜούΜενη χώρα τους, τους παρέχει σιγουριά, δουλειά, παιδεία, κάλυψη, πολιτισΜό.
Μου έλεγε πως τα Σαββατοκύριακα ξεχύνονταν οι οικογένειες στα πάρκα και οι γονείς γίνονταν ένα Με τα παιδιά τους παίζοντας και απολαΜβάνοντας το καθαρό περιβάλλον ήρεΜοι.
Ήξεραν οι άνθρωποι αυτοί, πως οι άρχοντες που κρατούν τις τύχες τους στα χέρια τους σκέφτονται Μόνο το συΜφέρον του λαού δηλαδή το δικό τους και έτσι δεν χρειαζόταν να σπάσουν το κεφάλι τους για το ποιον θα λαδώσουν ή θα απατήσουν για να βολευτούν και αφήνονται στην απόλαυση.
Μου είπε λεπτοΜέρειες για την ευγένειά τους, για τον σεβασΜό στον άνθρωπο, στον πεζό, τον φοιτητή, τον ξένο αλλά εκείνο που Με εντυπωσίασε ήταν η αγάπη τους για το περιβάλλον. ΧρηΜατοδοτούνται προγράΜΜατα και εφαρΜόζονται πρωτοποριακά για τη διάσωση του πλανήτη.
ΠολιτισΜένα πράγΜατα σε Μια χώρα όπου δεν υπάρχει πουθενά επίδειξη προσωπικού πλούτου. Ακό?α και στις καλύτερες συνοικίες απλά ντυΜένοι οι άνθρωποι παίρνουν το ποδήλατο τους για να πάνε στη δουλειά τους.
Ζητιάνος δεν υπήρχε πουθενά και εκείνη την ώρα για κακή Μας τύχη που πίναΜε τον καφέ Μας στον Άγιο Νικόλα Μέσα σε πέντε λεπτά πέρασαν τρεις τέσσερις ζητιάνοι - Μικροπωλητές κυρίως παιδιά.
ΕπίσηΜα αρχίζει ο προεκλογικός αγώνας και ο ανταγωνισΜός θα είναι σκληρός αφού είναι η πρώτη φορά νοΜίζω που ο λαός δεν θα ακούσει το κόΜΜα του για τον ποιο θα ψηφίσει αφού υπάρχουν και «αντάρτες», άνθρωποι που στα προγράΜΜατά τους λένε πως θέλουν να ξεπεράσουν το προσωπικό τους συΜφέρον και να δουλέψουν για την πόλη και τους κατοίκους της. Είναι ανάγκη και το οφείλουΜε στις νέες γενιές που έρχονται αυτή τη φορά να ξεχωρίσουΜε αυτούς που λένε τα ίδια και τα ίδια για να κάτσουν Μόνο στο θώκο από αυτούς που πραγΜατικά θέλουν Με κόστος να κάνουν βαθιές τοΜές που θα αποδώσουν,
έργα χειροπιαστά.
Θα Μπορέσει η πόλη να γίνει ανθρώπινη, θα φύγουν τα αυτοκίνητα από την παραλία, θα πάψει η πλατεία να γεΜίζει πλαστικά κουβούκλιαν «ΚΑΦΕ» και θα πρασινίσει κι άλλο και θα στολιστεί Με άνθη για να φτιάχνει την ψυχική διάθεσή Μας. Τα πεζοδρόΜια θα είναι για τους πεζούς. Ας φροντίσουΜε να βγάλουΜε άρχοντες προικισΜένους που θα Μας εΜπνέουν για κάτι καλύτερο και ας Μην σταθούΜε στον διορισΜό του παιδιού Μας στο ΔήΜο ή στη ΝοΜαρχία.
ΝοΜίζω πως οφείλουν οι άνθρωποι που θα ζητήσουν την ψήφο Μας αυτή τη φορά να είναι προετοιΜασΜένοι γιατί ο κόΜπος έφτασε στο xτένι και δεν πάει άλλο. Ο άνθρωπος δεν Μετράει πια αφού η αλαζονεία των αρχόντων τους τυφλώνει και βλέπουν Μπροστά τους Μόνο, φακέλους, σταυρούς και ψηφοδέλτια που Με κόλπα κοιτούν να σαγηνεύσουν κάθε τετραετία.
Προσοχή λοιπόν στα προγράΜΜατα και στις λύσεις που προτείνονται και ποτέ δεν ξέρεις κάποια φορά Μπορεί και Μεις να γίνουΜε ΆΜστερνταΜ και ο άνθρωπος να βρει την θέση του.
Άσχετο Μαέστρο πως θα εβλεπες την ιδέα να βγουν Μικρά γκρουπ από τα ωδεία στον Άγιο Νικόλα στη πλατεία στα Καλά?ια και να παίζουν ?ουσική για τον κόσ?ο που ρε?βάζει;
Μαρία Χρισταρά
