Κορινθιακή διαλογή στην πηγή

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015, 08:05 π.μ.

Κόρινθος, οδός Κωστή Παλαμά

Το απορριμματοφόρο του Δήμου Κορινθίων  ( με μύλο όχι με πρέσα) μαζεύει βιαστικά τα σκουπίδια. Όπως εύκολα  μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες μετά τον κίτρινο κάδο της κομποστοποίησης ξεφορτώνει και τον πράσινο κάδο των σύμμεικτων σκουπιδιών. Αυτό συμβαίνει σε κάθε του στάση. Στην διασταύρωση με την Ερμού δεν υπάρχει πράσινος κάδος αλλά δύο κίτρινοι, ο ένας εκ των οποίων είναι άδειος.

Ο Αντιδήμαρχος καθαριότητας κος Μελέτης, την προηγούμενη εβδομάδα δήλωσε στην διαπαραταξιακή επιτροπή του Δήμου και σε εθελοντές που ήταν παρόντες, πως η διαδικασία με την ενημέρωση για την κομποστοποίηση προχωρά "πόρτα πόρτα" και υποσχέθηκε να στείλει στους υπόλοιπους δημ. συμβούλους τα στατιστικά της  ως τώρα. Εννοείται πως δεν τα έστειλε.Περιμένουμε να τα δούμε όταν γυρίσει.  Όσο για την ενημέρωση, στην γειτονιά μου πέρασαν ένα πρωινό και άφησαν ένα φυλλάδιο σε κάθε μονοκατοικία.


Κε Μελέτη

1. Γιατί καταργείτε την κομποστοποίηση στην πράξη;

2. Τα σκουπίδια που μαζεύετε με αυτόν τον τρόπο τα πηγαίνετε σε κάποια παράνομη χωματερή; Ή τα προωθείτε για "κομποστοποίηση" ώστε να μειώσετε τους όγκους;Αν ισχύει το πρώτο δεν σας πειράζει καθόλου που αυξάνετε τους όγκους που θάβετε;  Αν ισχύει το δεύτερο πως τα διαχειρίζεται η εταιρεία που τα παραλαμβάνει, με δεδομένο πως έχουν αναμειχθεί στον μύλο του οχήματος άρα είναι ακατάλληλα για κάθε άλλη χρήση;
Αλήθεια, πόσο κομπόστ και πώς διατιθεται στον Δήμο ως τώρα από το πρόγραμμα που τρέχει τώρα;

3. Αύριο που δεν θα έχετε χωματερή να τα θάψετε και θα αναγκαστείτε να πληρώσετε για να τα μεταφέρετε κάπου νόμιμα, τι θα πείτε στους δημότες που σας ψήφισαν για το αυξημένο κόστος της διαχείρισης;  Τι θα τους πείτε όταν σταματήσουν να κάνουν διαλογή (όσοι κάνουν) βλέποντας εσάς να την καταργείτε εκ των υστέρων;

4.  Αν εικόνες και επιλογές σαν κι αυτές δεν είναι ο ορισμός της εξαπάτησης τότε τι είναι; Ο καθένας στον τομέα του βέβαια. Ελπίζω να καταλαβαίνετε  πως δεν μπορούν να γίνουν πειστικές οποιεσδήποτε δικαιολογίες. Η πόλη βοά για την κατάσταση αυτή εδώ και πολύ καιρό, το μόνο που έλειπε ήταν τα στοιχεία. Όποιον κάτοικο της πόλης κι αν συναντήσεις θα πει αυτό που βλέπει. Η κομποστοποίηση έχει καταργηθεί στην πράξη και ελπίζω να έχετε σκεφτεί μια δικαιολογία γι αυτό.


 Ο κος Πνευματικός δήλωσε πρόσφατα στο δημοτικό συμβούλιο πως την διαχείριση της μονάδας κομποστοποίησης του Δήμου θα αναλάβει η εταιρεία που την σχεδιάζει. Αλήθεια, με ποιο δικαίωμα δρομολογείτε σιγά σιγά δημόσια επένδυση 3 εκ ευρώ να δουλέψει προς όφελος ιδιώτη; Έχουμε προτείνει να εξεταστεί η διαχείριση μέσω ΔΑΕΚ που δεν αποκλείει τη μεταφορά τεχνογνωσίας από ειδικούς και ανάλογες συμβάσεις, με γνώμονα τι θα μείνει μακροπρόθεσμα στον Δήμο και την ουσιαστική λειτουργία ενός σχεδίου διαχείρισης, που καλούμαστε όχι μόνο να καταρτίσουμε αλλά και να υλοποιήσουμε. Μιας και η διαβούλευση αρχίσει για το Τοπικό Σχέδιο Ολοκληρωμενης Διαχείρισης Απορριμμάτων καλούμε να πάρουν θέση οι άλλες  δημοτικές παρατάξεις, κόμματα, πολίτες και συλλογικότητες, έχοντας σαν παράδειγμα το "πιλοτικό πρόγραμμα κομποστοποίησης" με ιδιώτη. 

Επειδή βρίσκεστε σε ταξίδι με τον Δήμαρχο που σας επέλεξε, επειδή 10 χρόνια τώρα δεν έχει κάνει ούτε μια κίνηση να λύσει το πρόβλημα της διαχείρισης στερεών αποβλήτων, αντίθετα έχει παραχωρήσει κάθε πρωτοβουλία για τον θέμα στον κο Τατούλη και τους φίλους του, επειδή και στις δύο ημερίδες της Πρωτοβουλίας Πολιτών δήλωσε δημόσια πως το κριτήριο του είναι το πολιτικό κόστος και η βοήθεια που περίμενε από τον Περιφερειάρχη, θα σας περιμένουμε να γυρίσετε να μας απαντήσετε.

υ.γ. Ελπίζω να έχετε τα κότσια και την ευσυνειδησία να μην ρίξετε την ευθύνη σε υπαλλήλους του Δήμου, ούτε να μας μιλήσετε για "μεμονωμένο περιστατικό". Ελπίζω.
 
Η πόλη γνωρίζει. Και η πολιτική ευθύνη είναι όλη δική σας. 

Η μεταπολίτευση της Ευρώπης (;)

Οι Έλληνες πολίτες, με μεγάλη πλειοψηφία, αποφάσισαν να πουν ΟΧΙ στα προτεινόμενα σχέδια των Ευρωπαίων εταίρων μας για το πως θα σωθεί η Ελληνική οικονομία. Το 61%  είναι ένα καθαρό αποτέλεσμα για όλους. Και γι αυτούς που το χρειάζονταν και γι αυτούς που χρειάζεται να σωπάσουν.

Κυρίως όμως είναι καθαρό γιατί ήρθε σχεδόν μόνο του. Ή μάλλον ήρθε σαν αντίδραση και όχι σαν λογική επιλογή. Δεν ήταν κομματικό, πολιτικό και κυρίως συμφεροντολογικό. Οι ψηφοφόροι του ΟΧΙ είναι οι νοικοκυραίοι που μπορεί να λοιδορούσαμε στις εκλογές του 2012. Είναι όμως ταυτόχρονα οι άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν την ζωή τους σε τέλμα. Και ακόμα χειρότερα, βλέπουν την ζωή των παιδιών τους χαμένη. Τα 5 χρόνια λιτότητας μας έφεραν στο σημείο να αποφασίσουμε πως δεν θέλουμε άλλα 5( ή 15, 25) ίδια χρόνια. Ο λαός ψήφισε ταξικά αυτή την φορά. Και αυτό έγινε τώρα γιατί με τις πολιτικές της Ε.Ε. που επέβαλαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στην Ελλάδα πλέον υπάρχει ταξική διαφορά. Ο ευδαιμονισμός των προηγούμενων δεκαετιών τελείωσε σε κάποιο νοσοκομείο χωρίς  φάρμακα ή σε μια ουρά για δωρεάν τρόφιμα ή ακόμα χειρότερα στην απουσία προοπτικής για τα παιδιά μας.

Και τώρα τι; Ας μη γελιόμαστε και μην φτιάχνουμε παραμύθια επαναστατικά Ο ίδιος κόσμος που είπε ΟΧΙ εχτές αύριο θα φωνάζει γιατί θα του κουρέψουν τις καταθέσεις του ή γιατί θα του δώσεις κουπόνια αντί για χρήματα. Και δίκιο θα έχει.  Είναι έτοιμοι οι Έλληνες πολίτες για ρήξη με την Ε.Ε.; Νομίζω όχι ή μάλλον νομίζω πως είναι λίγο περισσότερο έτοιμοι απ’ ότι πριν 5 χρόνια. Αλλά έτοιμοι δεν είναι. Και γι αυτό η κυβέρνηση δεν τους είπε ποτέ ότι “ ψάχνουμε λύση και εκτός Ευρώ”. Μια συμβιβαστική λύση λοιπόν που θα ικανοποιεί το θυμικό μας, θα κουρεύει το αδυσώπητο χρέος μας και θα δίνει μια ελπίδα, μικρή έστω, για έξοδο από την κρίση είναι το ζητούμενο για την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.

Ωστόσο η επιτυχία της κυβέρνησης δεν θα κριθεί εκεί. Θα κριθεί σε όλες αυτές τις απαραίτητες παρεμβάσεις που χρειάζεται ο τόπος για την κοινωνική δικαιοσύνη που όλοι περιμένουμε. Την ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης, την τιμωρία όλων όσων μας έφεραν εδώ, την ιθαγένεια, την επίλυση του μεταναστευτικού, την δίκαιη φορολόγηση, την ανασύσταση του κράτους σε σύγχρονες δομές με στόχο την αχτίδα φωτός που έλεγα πριν.

Ο λαός ωρίμασε, η μεταπολίτευση τελείωσε, και όλοι μας βλέπουμε πλέον τι λάθη κάναμε και πως πρέπει να τα διορθώσουμε. Δε έχουμε ανάγκη από σκάφη, τηλεοράσεις και ακριβά αυτοκίνητα. Αργήσαμε αλλά νομίζω το καταλάβαμε. Θέλουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς και να ανακτήσουμε τον σεβασμό και την αλληλεγγύη προς τον διπλανό μας και το κράτος γενικότερα. Με αυτά θα έρθει η ελπίδα. Όχι με τα ευρώ ή τις δραχμές.

Βασίλης Χρισταράς

υ.γ.  Για να αντιληφθούμε πόσο βαθιά πληγωμένη είναι η κοινωνία αρκεί να μιλήσετε για τις εξελίξεις στην χώρα μας με τους ανθρώπους αυτούς που δεν ψηφίζουν αλλά ζουν μαζί μας 25 χρόνια πια. Ο φόβος που τους έχει κυριεύσει είναι φυσιολογικός για όλους αυτούς που έχουν ήδη φύγει μια φορά οικονομικοί μετανάστες και βλέπουν με τρόμο το αβέβαιο μέλλον των παιδιών τους που μεγαλώνουν εδώ, έχουν ονειρευτεί το μέλλον τους με τους φίλους τους και δεν βλέπουν πουθενά ένα σταθερό σημείο να κρατηθούν.

υυ.γ.(που γράφει και η φίλη Έλσα) Το έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα σαν θέση, το θέτω τώρα σαν ερώτημα: Είναι επιθυμητή αυτή η Ευρώπη; Είναι μια ένωση λαών που πρέπει να ζηλεύουμε; Κι αν όχι υπάρχει η πιθανότητα να την αλλάξεις από μέσα;

Αυτό που θέλουν οι τίμιοι συνταξιούχοι είναι οι λίγες σταγόνες βάλσαμου

Βλέποντας την φωτογραφία του συνταξιούχου που κατέρρευσε ενώ περίμενε στην ουρά για να πάρει μέρος από την σύνταξη της γυναίκας του,μου ήρθαν σκέψεις στο μυαλό,που τις γράφω εδώ σκόρπιες.

Θυμάμαι τον αγώνα του πατέρα μου λίγο πριν ξεψυχήσει να πείσει την αδελφή του Μαρίνα να ενδιαφερθεί για να βγάλει της μάνας μου την σύνταξη .Την κοιτούσε στα μάτια και σφίγγοντας το χέρι της ψέλλισε"δεν πεθαίνω αν δεν μου φέρεις τον υπεύθυνο από το ΙΚΑ να του μιλήσω. Μην μπορώντας να κάνει αλλιώς ή θεία μου ,που δεν μας συμπαθούσε ,μπροστά στον ετοιμοθάνατο έφερε τον γιατρό Γούτσια , στο σπίτι μας .Ένα μεγάλο δωμάτιο που μύριζε πάστρα και επάνω στο κρεββάτι ο σκελετός του πατέρα μου. Δούλεψε μέχρι που αρρώστησε και ήθελε την σύνταξη του.
Ήρθε ο γιατρός και με όση δύναμη του είχε απομείνει ψέλλισε  "ή γυναίκα μου πρέπει να πάρει σύνταξη" κοιτάζοντας τον  στα  μάτια με τα μεγάλα κατάμαυρα  μάτια του, που εκείνη την ώρα έβγαζαν σπίθες. Να μου το υποσχεθείς γιατρέ.
Μην ανησυχείτε κύριε Σπυρογιαννάκη του απάντησε ο γιατρός του ΙΚΑ και έφυγε από το φτωχικό μας,κουνώντας με νόημα το κεφάλι του σε μας που παραστεκόμαστε.
Ο πατέρας μου πέθανε την άλλη μέρα και τα τελευταία λόγια του ήταν" Βιβή την σύνταξη ,τα παιδιά".
Ή σύνταξη ήρθε μετά από  χρόνια και με αυτήν ή μάνα μου έζησε ,δεν δεχόταν από εμάς τίποτα, "έχω τα δικά μου"  έλεγε με καμάρι.
Κάθε μήνα μια φορά,  που επισκεπτόταν το ταχυδρομείο  για να πληρωθεί, ήταν ευτυχισμένη , χαρούμενη,κερνούσε τον εαυτό της μια τυρόπιτα από τον Μανδρέκα και έδινε σε οποίον είχε μεγαλύτερη ανάγκη χαρτζιλίκι.
Κύριο μέλημα της ή αποταμίευση για να υπάρχουν τα χρήματα για την κηδεία της ,"να μην επιβαρύνω παιδί μου " μου έλεγε.
Με τις γειτόνισσες ολόκληρες συζητήσεις για την αύξηση που θα τους έδινε ο Παπανδρεου, για το" δώρο" που γινόταν όλο, δώρα για τα εγγόνια.

Βλέποντας τον συνταξιούχο καθισμένο κάτω να έχει καταρρεύσει διερωτήθηκα  τι έφταιξε αυτός που έπεσε ή χώρα  έξω.

Δεν ήταν από τους κλέφτες που έφαγαν τα χρήματα της πατρίδας μας και τώρα τα έχουν στο εξωτερικό και κοιτάζουν τους φτωχούς αφ' υψηλού,τα 120€ πηγε να πάρει μεσημεριάτικα και δεν άντεξε την κατάντια την ντροπή τις ουρές και "έπεσε"
Έβαλα την γλυκιά μάνα μου στη θέση του και έκλαψα  πικρά, κάποιοι από το εξωτερικό που είδαν τις φωτογραφίες προθυμοποιήθηκαν να του στέλνουν 250€ την εβδομάδα και φυσικά αυτός δεν το δέχτηκε.
Αυτό που θέλουν οι τίμιοι συνταξιούχοι είναι οι λίγες  σταγόνες βάλσαμου, την ΣΥΝΤΑΞΗ τους  μετά από πολλά χρόνια δουλειάς, ιδρώτα και αίματος που έχουν δώσει, θέλουν το αντίδωρο.
Κύριε Πρωθυπουργέ κοίταξε τους πως στέκουν υπομονετικά μπροστά στις τράπεζες και εξασφάλισε την αξιοπρέπεια τους σε παρακαλώ.

Μαρία Χρισταρά-Σπυρογιαννακη.

Ναι ή Όχι ;

Μπορεί με ένα ναι ή με ένα όχι να μιλήσεις για την ζωή των νέων παιδιών και την υπόλοιπη ζωή των ηλικιωμένων ;Θα γράψω εδώ για τα δικά μου ναι και όχι.

 Ναι θα πω στην αλληλεγγύη του πλούσιου προς τον αδύνατο, και μάλιστα όταν αυτός τον δάνειζε τόσα χρόνια για να τον υποδουλώσει.

 Ναι θα πω στη βοήθεια για την ανάπτυξη της ταλαιπωρημένης χώρας, που οι ηγεσίες της την πούλησαν για προσωπικό οικονομικό όφελος.

 Ναι λέω στην βοήθεια των προηγμένων εταίρων σε τεχνογνωσία, για να γίνει ο δημόσιος τομέας παραγωγικός ,για να λειτουργήσει ή δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν όσοι έφαγαν τις σάρκες της πατρίδας μας.

 Ναι στα μέτρα που μας επιβάλλονται και θα βοηθήσουν ώστε τα καταργηθούν οι συντεχνίες που χρόνια τώρα οι συνδικαλιστές τους έλυναν και έδεναν σε κάθε κυβέρνηση μόνο για το συμφέρον τους.

 Λέω όχι στα μέτρα που χτυπούν τους αδύνατους τους φτωχούς, τους νέους οικογενειάρχες. 

Όχι στον εξευτελισμό των νέων που ψάχνουν για μια δουλειά και δεν βρίσκουν. 

Όχι στα πεινασμένα παιδιά που δεν έχουν γάλα να πιουν αφού πέντε χρόνια οι γονείς τους είναι άνεργοι .

 Ο κόσμος σταμάτησε να γελάει, ζει πάντα με φόβο ,θα έχω δουλεία, θα κοπεί το ΕΚΑΣ του πατέρα μου και δεν θα μπορεί να με βοηθήσει, μήπως επιβληθούν νέοι φόροι στο πετρέλαιο και δεν μπορώ να ζεστάνω τα παιδιά μου .Οι πολιτικοί που θα πούνε Ναι σε όλα στους δανειστές καλό είναι να έχουν μπροστά τους τον ταλαιπωρημένο Έλληνα και όχι τον καιροσκόπο ή των τυχερό που έχει δουλειά και καταθέσεις.

 Ναι στην επιχειρηματικότητα ευκαιρίες για τους επενδυτές για να υπάρχουν χρήματα για κοινωνική πολιτική. Όχι στο βόλεμα των δικών μας για να μείνουμε στην εξουσία, όχι σε αυτούς που θέλουν να τιμωρήσουν τον Ελληνικό λαό για την επιλογή του

 Τελικά ναι ή όχι;  ΌΧΙ,  γιατί ήρθε ή στιγμή που εγώ θα αποφασίζω για την ζωή μου.

 Δεν φοβάμαι γιατί μεγάλωσα ανθρώπους που ξέρουν να αγωνίζονται και να μην κτυπούν τις πόρτες των πολιτικάντηδων

 Μας έκοψαν τα ΑΤΜ και μας έπιασε πανικός Ξέρουν το κόλπο καλά, ξέρουν πως εμείς οι νεοέλληνες δεν μπορούμε χωρίς χρήμα , γι΄ αυτό μπορούμε να κάνουμε το παν ,ακόμα και να πάμε γονατιστοί μπροστά τους με παρακάλια για τα γεμίσουν. Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου ,ας είμαστε ενωμένοι για πρώτη φορά και ας πούμε τη γνώμη μας σεβόμενοι ο ένας τον άλλον.

 Όταν όλα θα περάσουν  τα ναι και τα όχι δεν πρέπει να μας έχουν διχάσει, και το κυριότερο όταν αυτό γίνεται για ένα χρέος που εμείς ο λαός δεν έχουμε όλη την ευθύνη για την δημιουργία του. 

Εύχομαι το καλύτερο για την πατρίδα μας ,ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Μαρία Χρισταρά -Σπυρογιαννάκη.

Γιατί Όχι;

Στο ερχόμενο δημοψήφισμα θα ψηφίσω Όχι.  Η θέση μου αυτή είναι σχεδόν ανεξάρτητη από το πώς τίθεται το ερώτημα. Εξηγούμαι:

1. Αυτό που τώρα λέμε Ευρωπαϊκή Ένωση , σίγουρα δεν είναι ένωση και ακόμα περισσότερο δεν είναι Ευρώπη των λαών.  Δεν επιθυμώ να είμαι μέλος σε μια ένωση όπου αποφασίζει ο ισχυρός κι εγώ πρέπει να χορέψω στον ρυθμό του. Σε μια ένωση όπου καταλύονται οι δημοκρατικές αποφάσεις των λαών. Σε μια συμμαχία όπου ο μεγάλος κίνδυνος είναι οι αριστερές πολιτικές και όχι οι ακροδεξιές τάσεις σε όλη την Ευρώπη. Σε μια Ευρώπη όπου το μεταναστευτικό ως πρόβλημα, αντιμετωπίζεται με φράχτες και στρατόπεδα και όχι με αλληλεγγύη αλλά και προσπάθειες επίλυσης των προβλημάτων στη ρίζα του κακού (πόλεμοι , ακραία φτώχεια, εξευτελισμός ανθρώπινης ζωής). Σε μια Ευρώπη όπου έσωσε τις τράπεζες και τους τραπεζίτες περνώντας την κρίση και τα χρέη στους λαούς της.

2. Οι φίλο ευρωπαϊκές δυνάμεις είναι οι δυνάμεις που μας έφεραν εδώ. Χρόνια διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με την κάλυψη και την βοήθεια ανθρώπων όπως ο Σ.Θεοδωράκης και ο Γ. Ψαριανός από το Ποτάμι και με την βοήθεια τα τελευταία χρόνια της συστημικής Χρυσής Αυγής, έφεραν την χώρα και τον λαό στα σημερινά επίπεδα, οικονομικά και δημοκρατικά. Με κανάλια - καθοδηγητές, επιχειρηματίες σε ρόλο μαριονετίστα και με την αξιοπρέπειά μας στο ναδίρ. Οι #μένουμεΕυρώπη της ελληνικής πολιτικής σκηνής είναι άνθρωποι βαρύτατα υπεύθυνοι για την Ελληνική κρίση οι οποίοι ελπίζω και εύχομαι να μην πείθουν πλέον κανέναν.

3. Η Ελλάδα στην οποία ζούμε δεν είναι μια χώρα κοινωνικά και πολιτικά κατεστραμμένη. Με μια παγκόσμια ζηλευτή φύση, παραλίες, εξοχές και άλλες ομορφιές, εμείς οι κάτοικοι της, την βιάζουμε καθημερινά. Την γεμίζουμε σκουπίδια, μισούμε ή αδιαφορούμε για τον διπλανό μας, μόνο και μόνο επειδή είναι διπλανός μας, κοιτάμε τις ουρές στα ΑΤΜ αλλά ξεχνάμε αυτές στον ΟΑΕΔ και τα συσσίτια, μισούμε τους μετανάστες γιατί λερώνουν την πόλη μας αλλά τους εκμεταλλευόμαστε για τα χωράφια μας και τις δουλειές που έπρεπε να κάνουμε μόνοι μας και γενικά μισούμε την χώρα που ζούμε. Αυτή την κατάσταση μπορούμε μόνο να την αλλάξουμε αν φύγουμε από την εποχή της ανάθεσης και περάσουμε στην εποχή της δράσης. Έτσι προτιμώ να αποφασίσω εγώ για το μέλλον μου από το αναθέσω την λύση σε άλλους (π.χ. προτάσεις για κυβέρνηση συνεργασίας,  εθν. σωτηρίας και άλλα τέτοια φαιδρά).

4 και τελευταίο. Δεν έχω τίποτα να χάσω. Τον τελευταίο καιρό, ίσως και μετά τις εκλογές, αδιαφορώ για τις πολιτικές εξελίξεις. Αισθάνομαι γύρω μου να υπάρχει ένα παγωμένο ρεύμα που δεν αφήνει κανέναν να ανασάνει. Αρχίζω να συνηθίζω μουντούς ανθρώπους, ερείπια της ζωής που ψάχνουν στα σκουπίδια, το στρατόπεδο που δεν ανοίγει παρά την υπόσχεση για το Πάσχα και γελάω αντί να εξοργίζομαι με το ζευγαράκι στης Αχαϊκής Συμπολιτείας Στο σπίτι μου ζούμε με έναν μισθό εδώ και χρόνια, με την βοήθεια των γονιών μου, το τζάκι για θέρμανση  και με το λαμπάκι της βενζίνης μονίμως στο κόκκινο. Και είμαι από τους τυχερούς της κοινωνίας με όλα τα παραπάνω. Δεν ξέρω αν είμαι απερίσκεπτος αλλά πλέον δεν φοβάμαι. Καταλαβαίνω πως υπάρχει και χειρότερο αλλά δε με νοιάζει. Έτσι κι αλλιώς αυτό που ζούμε τώρα, αν συνεχιστεί για πολύ καιρό, σίγουρα δεν υπάρχει χειρότερο.  Προτιμώ να παλέψω για την αξιοπρέπειά μου παρά για τον μισθό μου. Προτιμώ να έχω να πω κάτι στα παιδιά μου, όταν δίκαια θα έρθει η ώρα να με κρίνουν.

Γιατί όχι λοιπόν;

Βασίλης Χρισταράς

εκπαιδευτικός

υ.γ. Φέτος, μετά από πέντε χρόνια, αποφασίσαμε να πάμε και διακοπές με φίλους. Η γυναίκα μου σήμερα μου έλεγε μήπως να μην πάμε και να μην χαλάσουμε τα λεφτά. Θα πάμε αγάπη. Έτσι για το γαμώτο.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Η πάλαι ποτέ δημοτική αγορά, μικρή εσωτερική πλατεία σήμερα, είναι ένας αστικός δημόσιος χώρος, από τους λίγους που απέμειναν, πολλαπλών χρήσεων. Εκεί λαμβάνουν χώρα αξιόλογες πολιτιστικές εκδηλώσεις του ΚΕΠΑΠ Δήμου Κορινθίων από αυτές που δεν ‘φωνάζουν’ και  προσελκύουν ένα κοινό που του ταιριάζει η αισθητική του χώρου. Εκεί το 2008 είχε γίνει η αξιομνημόνευτη γιορτή της τότε δημοτικής παράταξης ‘Κίνηση Πολιτών’ για τα 150 χρόνια της νέας πόλης της Κορίνθου. Μια τριήμερη γιορτή με εκθέσεις, ομιλίες, γλέντια, που ενθουσίασε τους Κορίνθιους και τους έκανε να δουν με άλλο μάτι αυτή τη μικρή γωνιά της πόλης. Το 2013 μια ομάδα αρχιτεκτόνων και μηχανικών οι ‘Δίολκοι’ οργάνωσαν ένα δεκαήμερο εκδηλώσεων- Imagine the city- με προτάσεις για το αστικό τοπίο της πόλης έχοντας σαν βάση των εκδηλώσεων την πλατεία της δημοτικής αγοράς. Εκθέσεις φωτογραφίας, μοντέλα του αστικού τοπίου όπως το φαντάζονται οι νέοι μηχανικοί με πολλές και φρέσκιες ιδέες στο χαρτοφυλάκιο τους. Προβολές, ομιλίες, εικαστική παρέμβαση στο εσωτερικό της πλατείας με τις ανάποδες ομπρέλες, συναυλίες…ζωντάνεψε ο χώρος.

 

Σήμερα στο  χώρο της πλατείας λειτουργούν

1.      τμήμα της φιλαρμονικής,

2.       ένας πολιτιστικός χώρος η ‘ΑΝΕΜΗ’ με λανθάνουσα λειτουργία και παραγωγή έργου,

3.       λέσχη jazz ΚΕΠΑΠ Δήμου Κορινθίων,

4.      ένα καφέ-μπαρ,

5.       μια υπαίθρια ανοικτή βιβλιοθήκη η οποία ξεκίνησε από μια ομάδα ενεργών πολιτών το 2013 σε συνδυασμό με τις εκδηλώσεις του Imagine the city.

Στη συνέχεια την βιβλιοθήκη αναβάθμισαν μαθητές του 3^ου Γυμνασίου Κορίνθου στα πλαίσια ενός project για την παρέμβαση στον αστικό χώρο, κερδίζοντας μάλιστα διαδοχικά το 1^ο Πανελλήνιο βραβείο και στη συνέχεια το 1^ο Πανευρωπαϊκό βραβείο στην Εσθονία.

6.      Δημόσια ουρητήρια

Προβλήματα που εντοπίζουμε στο χώρο της πλατείας

1.   έλλειψη καθαριότητας (σκουπίδια στην είσοδο της πλατείας από την πλευρά της Περιάνδρου, πιθανόν περίοικων, από τότε που απομακρύνθηκαν οι κάδοι, χρησιμοποιημένες σύριγγες στις υπαίθριες αποθήκες)

2.   στο χώρο της πλατείας, σε καθημερινή βάση πριν αλλά και μετά την πεζοδρόμηση των γύρω δρόμων, σταθμεύουν παράνομα αυτοκίνητα και μηχανάκια χωρίς να σέβονται τα στοιχειώδη, τις συναθροίσεις των μικρών παιδιών τις ηλιόλουστες μέρες του χειμώνα και τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια που προσπαθούν να βρουν καταφύγιο για τα αυτοσχέδια παιχνίδια τους αποφεύγοντας τους εχθρικούς πεζόδρομους, αλλά εις μάτην. Οι θαμώνες του καφέ που λειτουργεί και δίνει ζωή  την πλατεία είναι αναγκασμένοι να αναπνέουν σε απόσταση αναπνοής τις εξατμίσεις και το θόρυβο των τροχοφόρων.

3.   από άκρη σε άκρη της πλατείας χρειάζεται κατά περιόδους απεντόμωση  και καθαρισμός των φρεατίων, λούκια κτλ.

4.   στο παλαιό ασυντήρητο  κτήριο  εξωτερικά κρέμονται επικίνδυνα υλικά όπως γυμνά καλώδια, παλιά σίδερα και διάφορα άχρηστα υλικά από προηγούμενες χρήσεις των μαγαζιών που λειτουργούσαν κάποτε.

Προτάσεις για την αναβάθμιση του χώρου

1. εντατική καθαριότητα σε καθημερινή βάση
2. τοποθέτηση κάδων στο εξωτερικό μέρος της πλατείας δίπλα από την είσοδο της οδού Περιάνδρου  και προειδοποιητικές πινακίδες για όσους αφήνουν σκουπίδια στην είσοδο της πλατείας.
3. μπάρες που ανοιγοκλείνουν για να αποκλεισθεί η παράνομη στάθμευση παρά μόνο σε περιπτώσεις ανάγκης.
4. τεχνική υποστήριξη, απομάκρυνση των άχρηστων και επικίνδυνων υλικών, διευθέτηση των κακοτεχνιών στο εξωτερικό μέρος του κτηρίου ώστε να καταστεί ασφαλές για του διερχόμενους, επισκέπτες και θαμώνες.
5. Απεντόμωση
6. υγειονομική αναβάθμιση των δημόσιων ουρητηρίων ή κατάργηση. Τα ουρητήρια παραμένουν ανοιχτά όλο το 24ωρο με αποτέλεσμα να προσελκύουν χρήστες τοξικών ουσιών.
7. ανοιχτή πρόσκληση – κάλεσμα σε  καλλιτεχνικές ομάδες για την αισθητική παρέμβαση στο εξωτερικό μέρος του κτηρίου αλλά και τον περαιτέρω καλλωπισμό της πλατείας (πράσινο, παρτέρια καλλωπιστικά φυτά ) με προϋπόθεση την παραχώρηση των υλικών από το δήμο.

Προτάσεις για την επιπλέον αξιοποίηση του χώρου

1. παραχώρηση της πλατείας για εκδηλώσεις, εκτός του ΚΕΠΑΠ,  σε συλλογικότητες, ομάδες με καλλιτεχνικό ή κοινωνικό προσανατολισμό.
2. αναβάθμιση της ανοιχτής βιβλιοθήκης με την τοποθέτηση ραφιών και ανατροφοδότηση βιβλίων.  Εξαιρετικός χώρος για φιλαναγνωσία, αφήγηση παραμυθιών κ.α. τη διατήρηση του χώρου θα μπορούσε να αναλάβει ομάδα εθελοντών.
3. Χώρος συνάντησης συλλογικοτήτων, διάλογος και μεταλαμπάδευση ιδεών, ένας πραγματικά δημιουργικός χώρος.
4. παραχώρηση από το δήμο των πολλών κενών ισόγειων χώρων σε καλλιτεχνικές ομάδες ή συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται κοινωνικά, σε τμήματα του δήμου, τη δημιουργία τουριστικού περιπτέρου ή την τοποθέτηση ενός information kiosk στην είσοδο της πλατείας.

Μοναδική υποχρέωση για την παραχώρηση της δημοτικής περιουσίας σε ομάδες πολιτών – η υποχρέωση να διαφυλάττουν την αναβαθμισμένη πλατεία σε άριστη κατάσταση, να παράγουν καλλιτεχνικό ή κοινωνικό έργο,  να το παρουσιάζουν στην πλατεία και να αναλάβουν τα λειτουργικά έξοδα των χώρων που τους παραχωρήθηκαν. Η επίβλεψη της εύρυθμης   λειτουργίας των επιμέρους χώρων και της πλατείας μπορεί να ανατεθεί σε κάποια δημοτική επιτροπή.

Η πλατεία μπορεί να αναβαθμιστεί με πολλή χαμηλό προϋπολογισμό αλλά το κέρδος που θα αποδώσει στους πολίτες είναι ανυπολόγιστο. Χώρος αναψυχής αλλά και καλλιτεχνικής έκφρασης. Παρόμοιες κινήσεις  έχουν γίνει σε άλλες πόλεις με εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία πχ η δημοτική αγορά της Κυψέλης. Από το 2006 η αγορά λειτουργεί με πρωτοβουλία ομάδων πολιτών. Έχουν γίνει δεκάδες εικαστικές εκθέσεις , παραστάσεις, βραδιές με καραγκιόζη και κουκλοθέατρο, λογοτεχνικές βραδιές κυρίως όμως ένα διάλογος μεταξύ  ενεργών πολιτών. Τώρα, ο δήμος Αθηναίων, θέλει να είναι συμμέτοχος στην διαμόρφωση της αγοράς και έτσι  διαβουλεύεται με τους πολίτες και τους κατοίκους της περιοχής ώστε να συνδιαμορφώσουν  το νέο πρόσωπο για την ανακαινισμένη πλέον δημοτική αγορά της Κυψέλης με σύνθημα ΕΛΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ.

 Μπορούμε να γράψουμε τη δική μας ιστορία;

Υπογράφουμε εδώ για να πιέσουμε τον Δήμο Κορινθίων να δράσει.

                                                                                    Κατερίνα Κολόκα

Χριστίνα Χολέβα